learning pc & mobile
learning pc & mobile

learning pc & mobile

چگونه موزیلا فایرفاکس را ریست کنیم؟!

چگونه موزیلا فایرفاکس را ریست کنیم؟!

به گزارش کینگ پی سی  به نقل ازباشگاه خبرنگاران؛ چه زمانی باید مرورگر فایرفاکس خود را ریست کنیم؟ شاید برای شما پیش آمده باشد افزونه ی بر روی مرورگر شما نصب نمی شود یا افزونه ی بر روی مرورگر شما به صورت ناخواست نصب می شود و نمی توان آن را پاک کردن و این خرابی‌های فایرفاکس می‌تواند دلایل زیادی داشته باشد که برای برطرف کردن برخی از این خرابی‌ها می‌توانید از حالت Safe mode و گزینهٔ Reset firefox استفاده کنید.

مرحله1: مرورگر خود را اجرا کنید و وارد بخش تنظیمات شوید.

yjc.ir

مرحله2: از منوبار بالای صفحه بر روی منوی Help کلیک کنید.

yjc.ir

مرحله3: از منوی باز شده بر روی گزینه Troubleshooting Information کلیک کرده و انتخاب کنید.

yjc.ir

مرحله4: بعد از چند لحظه یک صفحه همانند تصویر زیر باز می شود. بر روی کلید Reset Firefox کلیک کنید.

yjc.ir

مرحله5: در مرحله آخر هم بر روی کلید Reset Firefox کلیک کنید.

yjc.ir

نکته: پس از ریست کردن، مرورگر فایرفاکس شما به حالت تنظیمات اولیه بر خواهد گشت.

شبکه های خانگی خود را با چند مرحله ایمن کنید

شبکه های خانگی خود را با چند مرحله ایمن کنید

در این آموزش تکنیک های ایمن سازی  شبکه های خانگی ۸۰۲٫۱۱ b/g/n آموزش داده می شود. ایمن سازی شبکه خیلی مهم است؛ چه تجاری که ممکن است اسرار کاری لو برود و چه خانگی که امکان دارد همسایگان تان بدون اطلاع شما خیلی شیک و مجلسی در اینترنت شما سهیم شوند!

شبکه های خانگی

به گزارش کینگ پی سی  به نقل ازبرسام؛ از آن بدتر امکان هک شدن شبکه و سوء استفاده از آن است که امکان دارد به صورت ناآگاهانه توسط پلیس دستگیر شوید و نتوانید بی گناهی خود را اثبات کنید (البته این مورد آخر یک مقدار تراژدی است و کم اتفاق می افتد!

۱- پیدا کردن آی پی Gateway  و اتصال به آن

شبکه های خانگی

نحوه پیدا کردن آی پی گیت وی و اتصال به آن (ویندوز)

برای یافتن آدرس آی پی در گیت وی به ویندوز متصل شوید.

Start>Run>Cmd>Enter

هنگامی که پنجره فرمان های سریع (cmd) بااز شد، “ipconfig/all” را تایپ کرده و Enter را بزنید.

نوشته ای مانند Gateway را پیدا کرده و شماره جلوی آن را یادداشت برداری کنید؛ ارقامی شبیه ‘۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۱’ باید آن جا وجود داشته باشند.

اینترنت اکسپلورر یا هر مرورگری که مایل هستید را باز کنید.

آی پی به دست آمده (کد مورد نظر) را در آدرس بار کپی کرده و Enter را بزنید.

نحوه پیدا کردن آی پی گیت وی و اتصال به آن (مک)

یابنده (Finder) رایانه را باز کرده و ‘Terminal’ را از Applications> Utilities اجرا کنید.

هناگمی که ترمینال باز شد، ‘ipconfig -a’ را تایپ کرده و دکمه Enter را فشار دهید.

در این جا نیز شماره آی پی که در جلوی GateWay به دست می آید را یادداشت کنید؛ آن هم شبیه “۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۱″ است.

مرورگر سافاری یا مرورگر دیگری را باز کنید.

آی پی گیت وی را درون آدرس بار کپی کرده و کلید Enter  را بفشارید.

شبکه های خانگی

۲- فعال سازی Encryption  (کد گزاری) بر روی Access Point (نقطه دسترسی)

استفاده از انکریپشن ۱۲۸ بیتی یا بالاتر باعث ایمن سازی هر چه بیشتر شبکه وایرلس می شود. WEP و WPA دو روش کد گزاری متفاوت از هم هستند. WEP در عدم داشتن امنیت اثبات شده است؛ به طوری که با چند برنامه رایگان که از اینترنت قابل دانلود هستند در عرض چند دقیقه قابل شکستن است.

پس بنابراین برای حداقل، استفاده از WPA به طور جدی پیشنهاد می شود چرا که امنیت قابل توجهی دارد که در واقع راه اندازی آن کمی از WEP مشکل تر است و ۱۰۰٪ هم ایمن نیست! و از آن ایمن تر WEP2 است. اگر دستگاه شما WPA2 را ساپورت نمی کند به شما توصیه می کنیم نسبت به تهیه یک مودم جدید تر اقدام کنید؛ اگر که به امنیت خود اهمیت می دهید.

۳- یک گذرواژه برای دسترسی به روتر برگزینید

هر کسی که به تنظیمات روتر دست پیدا می کند، به راحتی تمامی تمهیدات و عملیاتی که برای امنیت خود چیده اید را می تواند دستکاری کند. اگر رمز دستگاه خود را فراموش کرده باشید اکثر روتر ها یک سخت افزار برای بازگرداندن تمامی تنظیمات به پیشفرض دارا هستند که این مشکل را آن وقت برایتان حل خواهد کرد.

شبکه های خانگی

بهترین گزینه استفاده از یک پسورد با کاراکتر های بالا و گوناگون است که می توانید از جنریتور ها کمک بگیرید، لازم به ذکر است، شما تنها یک بار نیاز به وارد کردن آن هستید پس مشکل بزرگی در سر راه نخواهید داشت و همچنین اگر با کابل لن به آن متصل شوید حتی می توانید آن را کپی پیست کنید که دیگر هیچ گاه حتی یکبار هم نیاز به تایپ آن نخواهید داشت!

از یک پسورد ایمن استفاده کنید.

هیچ گاه برای گذرواِژه روتر یا تنظیمات WPA2 از رمز های ساده و آسان تحلیل مانند “admin” یا “ABC123” که روی همه دستگاه های در ایران موجود است استفاده نکنید و پس از تحویل مودم آن ها را سریعا تعویض کنید.

رمز قوی آن است که از حروف و ارقام به تعداد کافی در آن وجود داشته باشد و حتی الامکان برای قطعی کردن عدم امکان هک کردن از یک اسپیس هم در آن استفاده کنید. به خاطر سپردن پسورد های قوی ممکن است سخت باشد اما به همان اندازه غیر قابل نفوذند!
به یاد داشته باشید اگر پسوردتان ضعیف باشد از هر کدگزاری هم که استفاده کنید به واسطه استفاده از جدول ها و دیکشنری های از پیش تعبیه شده در کمتر از یک روز هک می شوید.

شبکه های خانگی

۴- شناساگر ست سرویس (SSID) را از نمونه پیشفرض به یک چیز خاص تغییر دهید

داشتن یک نام شبکه یا اس اس آی دی پیشفرض به  هکر ها مبتدی بودن سازنده نتورک را نشان می دهد و همچنین به آن ها دست نخورده بودن پسورد را یادآوری می کند که ممکن است خطر بیشتری شما را تهدید کند.

شبکه های خانگی

۵- فیلترینگ مک آدرس را روس اکسس پوینت یا روتر خودفعال نمایید .

یک مک آدرس یک کد ویژه برای هر شبکه وایرلس است. مک آدرس فیلترینگ قابلیتی است که مک آدرس را به سخت افزار می شناساند و تنها به دستگاه هایی که مک آدرس آن ها شناخته شده باشد امکان دسترسی می دهد. در هر صورت، هکر ها تنها امکان شبیه سازی و ورود به شبکه را دارند که عدم وجود این فیلترینگ در کدگزاری WPA2 هم بروز از این قبیل مشکلات است.شبکه های خانگی

۶- هیچ گاه  ویژگی“SSID BroadCast”  اکسس پوینت یا روتر تان را غیرفعال نکنید.

بله کمی آزار دهنده سهت اما انجام این کار ایده مناسبی نیست. اگر چه این کار مسبب پنهان کردن شبکه از دیده همسایگان تان است اما اس اس آیدی شما همچنان برای هکر های مصمم قابل مشاهده بوده و به نوعی جعل هویت شما و دسترسی به اطلاعات شما را برایشان آسان تر می کند.

۷- لاگین از راه دور را غیرفعال کنید. اولین راه دسترسی آسان و بدون مشکل همین است.

اکثر یوزر های پیش فرض به Admin ست شده است و هنگامی که یوزر شناخته شده باشد برای یک ویروس/کرم پیدا کردن پسورد کار سختی نیست.

شبکه های خانگی

۸- ادمینستریتینگ وایرلس را غیرفعال کنید.

قدم پایانی اینست که دسترسی به تنظیمات به صورت وایرلس را غیرفعال کنید؛ این بدین معنی است که تنها با کابل لن امکان دسترسی به تنظیمات را خواهید داشت. این باعث قطع شدن ۹۸٪ امکان هک به پرتال روتر را میسر می سازد.

نکات

۱ - بهتر است هر از گاهی فرم ویر (نرم افزار تنظیمات مودم) خود را بروز کنید.
۲- نیاز است تنظیمات WPA2 بر روی رایانه و روتر یکسان باشند.
۳- اسناد و راهنمای نقطه دسترسی (اکسس پوینت) یا روتر های خود و چگونگی فعال کردن ویژگی های امنیتی را مطالعه کنید.

اخطارها

۱- یک کاربر با داشتن یک آنتن C به راحتی می تواند از یک مسافت طولانی به شبکه شما نفوذ کند، بنابراین هنگامی که مثلا نوت بوکتان از ایوان نمی تواند امواج را دریافت کند بدین معنی نیست که شخصی از یک مایل آن طرف تر نتواند شبکه شما را پیدا کند و اگر کسی شبکه شما را هک کرد، الزاما از محله شما نیست.

۲- بر روی رایانه های قابل جا به جایی شیرینگ چاپگر ها و فایل ها (File and Printer Sharing) را از تنظیمات کانکشن (Connection Properties) غیرفعال کنید و تنها از Client for Microsoft Networks استفاده کنید.

۳- اگر از مک فیلترینگ استفاده می کنید، فراموش نکنید تمامی رایانه ها، لپ تاپ ها، تبلت ها و … را به آن ها بشناسانید و دقت داشته باشید که مک آدرس ها همگی به درستی چیده شده باشند.

روشی سریع و راحت برای قفل پوشه و فایل در لینوکس

روشی سریع و راحت برای قفل پوشه و فایل در لینوکس

در صورتی که از کاربران سیستم عامل لینوکس باشید شاید نیاز داشته باشید تا فایل یا پوشه‌ای را قفل کنید تا سیستم و یا فرد دیگری نتواند تغییراتی را در آن اعمال کند. در این ترفند روشی سریع و راحت برای این امر را برای شما بازگو می‌کنیم.

لینوکس

بدین منظور:

به گزارش کینگ پی سی  به نقل ازبرسام؛ برای قفل کردن یک فایل ابتدا  با فشردن کلیدهای ترکیبی Ctrl+Alt+T وارد محیط ترمینال شوید.
سپس دستور زیر را وارد نمایید:

sudo chattr +i /path/to/file

در دستور فوق به جای file می‌بایست آدرس فایل مورد نظر خود را وارد نمایید.
همچنین برای قفل کردن یک پوشه نیز باید از دستور زیر استفاده کنید:

sudo chattr +R +i /path/to/folder

که در این دستور هم به جای folder باید آدرس پوشه‌ی دلخواه خود را وارد کنید.

برای خارج کردن فایل یا پوشه از حالت قفل فقط کافی است که در دستورات فوق i+ را به i- تبدیل کنید.
یعنی برای فایل، دستور زیر:

sudo chattr -i /path/to/file

و برای پوشه هم دستور زیر باید مورد استفاده قرار گیرد:

sudo chattr +R -i /path/to/folder

دانستنی های رایت کردن CD و DVD

دانستنی های رایت کردن CD و DVD

نمی‌­توان CDها و DVDها را در زمره تکنولوژهای قدیمی جای داد. همان‌طور که می‌­دانید، فلش مموری­‌ها روز به روز ارزان­تر و ذخیره ابری (ذخیره ­سازی آنلاین داده­‌ها بر روی سرورهای مجازی متعدد) نیز مرسوم‌­تر می‌شود.

رایت

به گزارش کینگ پی سی  به نقل ازبرسام؛ به این ترتیب، به نظر می‌­رسد که تفاوت چندانی میان ذخیره داده بر روی این لوح‌­های دایره‌­ای شکل آلومینیومی و حک کردن صفر و یک بر روی لوح‌­های سنگی وجود نداشته باشد! اما همان‌طور که می‌­دانید، رایت CD یا DVD به سادگی تراشیدن سنگ نیست.

آیا برای تماشای فیلم از طریق DVD Player، می‌­توان از یک USB کوچک استفاده کرد؟ خوشتان بیاید یا نه، CDها و DVDها همچنان جایگاه خود را در جهان حفظ کرده­‌اند. این لوح­‌های فشرده علاوه بر آنکه قیمت پایینی دارند، آسان ساخته می‌­شوند و اغلب می‌­توان به عنوان نوعی مکانیزم واسط میان وسایل و فرمت­ه‌ای گوناگون داده­‌ای، از آن‌ها بهره برد.

۱- رایت دیسک داده

ذخیره داده بر روی CD/DVD در ویندوز، روند مرسوم و مختص به خود را دارد که اغلب بسیار کند و خسته­ کننده است، در پایان کار نیز دیسک رایت شده قابلیت خوانده شدن توسط وسایل دیگر را ندارد. در نتیجه بهتر آن است که برای رایت CD/DVD از برنامه‌­های مخصوص این‌کار  از جمله نرم‌افزار معروف و کاربردی (CD BurnerXP (www.cdburnerxp.se یا (ImgBurn (www.imgburn.com استفاده نمایید.

این برنامه­‌ها فرایند ذخیره داده بر روی لوح­‌های فشرده را آسان­‌تر کرده و با استفاده از آن‌ها، دیگر نیازی به ذخیره محتوای دیسک در یک پوشه موقت، طی فرایند رایت کردن نیست. چنانچه از برنامه CD BurnerXP استفاده می­‌کنید، گزینه Data disk را انتخاب نموده، سپس از قسمت موسوم به Browse، پوشه­‌ها و پرونده‌­های مورد نظر برای ذخیره بر روی CD/DVD را انتخاب کرده و آن‌ها را به کادر پایین صفحه بکشید.

برای آن‌که بدانید چه میزان از حجم CD پر شده است، نوار نشانگر را تحت نظر بگیرید. در این مرحله بر روی دکمه «Burn» کلیک کنید تا داده‌­ها بر روی آن ذخیره شوند.

در برنامه ImgBurn بر روی عبارت Write files/folders to disk کلیک نموده و سپس فایل­‌های مورد نظر خود را به کادر موجود در سمت چپ صفحه بکشید، آن‌گاه بر روی دکمه Build کلیک کنید، این برنامه نوع پوشه‌­ها و پرونده‌­ها را بررسی می­‌کند و در صورت وجود مشکل، دستورالعمل‌­های اصلاحی برای بهتر رایت شدن دیسک و سازگاری آن با وسایل مختلف ارائه می‌­دهد. در پایان برنامه به کاربر اطلاع می­‌دهد که آیا فرایند ذخیره داده‌­ها با موفقیت انجام شده است یا خیر.

۲- ذخیره داده بیش از حجم دیسک

برنامه CD BurnerXP را باز نموده و دیسک مورد نظر خود را در درایو بگذارید. سپس مطابق با دستورالعمل‌­های یاد شده در بخش قبل، پرونده‌­ها و پوشه‌­های مورد نظر خود را به دیسک اضافه کنید. اگر حجم داده‌­های اضافه شده اندکی بیشتر از ظرفیت دیسک شما است، بر روی دکمه «Burn» کلیک کنید و چنانچه هشداری مبنی بر کافی نبودن حجم ذخیره دیسک دریافت کردید، دکمه «Overburn» را انتخاب نمایید.

پس از اتمام عملیات، یک‌بار آن را امتحان نمایید تا مطمئن شوید که تمامی داده­‌ها بر روی آن ذخیره شده است. هر چه حجم داده­‌های اضافی بر ظرفیت کم­تر باشد، احتمال اینکه در استفاده از آن دچار مشکل شوید هم کم­تر خواهد بود.

۳- رایت یک دیسک ایمن

آسان­‌ترین روش برای رمزنگاری فایل‌­های موجود بر روی یک دیسک، استفاده از برنامه (TrueCrypt (www.truecrypt.org است. در این برنامه به ترتیب موارد Create volume>Create a file container>Standard truecrypt volume را انتخاب نمایید. به منظور مشخص نمودن محل مناسب برای ذخیره فایل دربرگیرنده (Container file) بر روی عبارت Select file کلیک کنید.

سپس نام دلخواهی را برای فایل خود وارد نموده و آن را ذخیره کنید. به منظور فرمت کردن درایو ایجاد شده، کلمه عبور را وارد کنید. بعدها می‌­توانید با استفاده از همین برنامه و کلمه عبور خود حجم درایو ایجاد شده را ارتقا داده و از آن برای ذخیره فایل‌های مهم استفاده نمایید. پس از افزودن فایل‌­های مورد نظر به این درایو، با استفاده از نرم‌­افزار مناسب رایت دیسک، فایل دربرگیرنده را بر روی دیسک ذخیره کنید.

۴- دیسک قابل راه‌­اندازی DOS

اگر بازی­‌های قدیمی در اختیار دارید که تنها تحت DOS اجرا می‌­شوند، احتمالا به یک دیسک راه­‌اندازی داس (DOS boot disk) نیاز پیدا خواهید کرد. برای رایت این دیسک، رایانه شما باید دارای یک درایو فلاپی و دیسک راه­‌اندازی داس باشد که برای دانلود آن می‌­توانید به آدرس www.bootdisk.com مراجعه کنید.

با استفاده از برنامه ImgBurn، موارد Mode>Build را انتخاب نمایید. سپس فلاپی راه­‌اندازی داس خود را در درایو مخصوص آن بگذارید، آن‌گاه به ترتیب Advanced>Bootable disk را انتخاب نموده و سپس بر روی عبارت Make image bootable کلیک نمایید.

عبارت ‘Floppy Disc 1/44MB’ را به عنوان نوع شبیه سازی انتخاب نمایید و در قسمت «Extract boot image» درایور فلاپی مورد نظر خود را انتخاب نمایید. فایل­های مورد نظر خود را به هر تعدادی که می‌خواهید اضافه کرده، CD را داخل درایو گذاشته و بر روی عبارت Burn کلیک کنید. پس از راه­اندازی درایو ایجاد شده از طریق دیسک، این حجم مانند درایو A عمل خواهد کرد.

۵- دیسک‌­های دولایه

ذخیره داده بر روی دیسک‌­های دولایه درست مانند یک دیسک معمولی است، البته تا زمانی که برنامه رایت دیسک شما دیسک­‌های دو لایه را پشتیبانی کرده و دیسک و درایو دولایه خوبی در اختیار داشته باشید. با این حال برای ایجاد یک دیسک ویدئویی باید مشخص کنید که شکست لایه‌­ای در کجا اتفاق بیافتد زیرا پس از اتمام کار و در هنگام پخش دیسک، یک مکث کوتاه در این قسمت احساس خواهد شد.

در برنامه ImgBurn عبارتBuild Mode را انتخاب نموده و فایل­های DVD مورد نظر خود را اضافه کنید. بر روی عبارت Burn کلیک کرده و نامی را به آن اختصاص دهید. برنامه ImgBurn پیشنهاداتی را برای قرار دادن محل شکست لایه در اختیارتان قرار می‌­دهد که می­‌توانید از این میان یکی را انتخاب نموده و برای ادامه کار بر روی دکمه OK کلیک نمایید.

۶- سی‌­دی‌­های صوتی

سی­‌دی­‌هایی که در CDخوان­‌های استاندارد پخش می­‌شوند، باید دارای فرمت لوح­‌های فشرده و دیجیتال صوتی (Compact Disk Digital Audio) باشند. اغلب فایل‌های موسیقی به صورت فشرده در رایانه‌­ها ذخیره می‌­شوند و برای پخش باید به فرمت دیگری تبدیل شوند که برای انجام این کار نیز برنامه‌­های متعددی وجود دارد که از آن جمله می‌­توان به Windows media player اشاره کرد، اما باید بدانید که کار با برنامه CD BurnerXP آسان‌­تر است.

برنامه را باز نموده و Audio disk را انتخاب نموده و سپس بر روی عبارت OK کلیک کنید. فایل­‌های صوتی مورد نظر خود را از قسمت Browse انتخاب نموده و آنها را به ترتیبی که تمایل دارید روی CD ذخیره شوند، به داخل کادر موجود در پایین صفحه بکشید. یک CD خام را داخل درایو گذاشته و بر روی عبارت Burn کلیک کنید.

۷- ترکیب فایل­‌های VOB

محتوای DVDهایی که بر روی Camcorderها (دوربین­‌های فیلم‌برداری دیجیتال و ضبط ویدئو) و DVDRهای خانگی ضبط می­‌شوند، اغلب به شکل فایل‌های VOB ،IFO و BUP است. فایل‌­های VOB تنها شامل ویدئو است درحالی که فایل‌­های دیگر دربرگیرنده اطلاعات مربوط به دیسک و فایل­های پشتیبانی است. برای پخش فایل‌­های VOB می‌­توانید با مراجعه به آدرس www.videolan.org  برنامه ویژه پخش این فایل­‌ها موسوم بهVLC mediaplayer را دریافت نمایید. اما فایل‌­های شما لزوما مطابق با تِرَک­های DVD نخواهد بود.

برای دریافت یک ویدئوی کامل، احتمالا مجبور خواهید شد که چندین فایل VOB را با یکدیگر ترکیب کنید که قادر هستید با استفاده از برنامه ساده­‌ای به نام Join VOB Files Tools این کار را انجام دهید. برای دریافت این برنامه به آدرس www.bit.ly/eMpEYM رفته و پس از دریافت برنامه، زیپ شده آن را اجرا نمایید. سپس از طریق عبارت «Add VOB files»، فایل­‌های مورد نظر خود را انتخاب کنید. بر روی عبارت «Change file name» کلیک کرده و نام و محل مورد نظر برای ذخیره فایل ترکیب شده را وارد کنید و آنگاه بر روی عبارت Join VOB file  کلیک کنید.

۸- رایت دیسک­‌های Blue-ray

برای رایت یک دیسک از نوع Blue-ray در وهله اول به خود دیسک و یک درایو برای رایت دیسک نیاز دارید. برای شروع می‌­توانید از برنامه ImgBurn استفاده کنید. ابتدا برنامه را گشوده و عبارت Write files/folders to disk را انتخاب نمایید. برای ایجاد یک دیسک داده،

پرونده‌­ها و پوشه­‌های مورد نظر خود را به خانه موسوم به Source اضافه کنید و چنانچه قصد ایجاد یک دیسک ویدئویی را دارید، باید پوشه­‌ای تحت عنوان BDAV یا BDMV و همچنین پوشه­‌ا‌ی به‌نام CERTIFICATE داشته باشید. پس کافی است این پوشه­‌ها را مرور کرده و آن‌ها را به مجموعه خود بی‌افزایید. حال گزینه Options در سمت راست صفحه و Data Type MODE1/2048 را انتخاب نمایید.

در بخش مربوط به سیستم­‌های پرونده (Filesystem)، بر روی عبارت UDF کلیک کرده و در قسمت UDF revision، عدد ۲٫۵۰ را انتخاب نمایید. حال خانه مربوط به زیرشاخه­‌های تکرارشونده (recursive subdirectories) را علامت بزنید. سپس به منظور اطمینان یافتن از اینکه فضای کافی در اختیار خواهید داشت، در برگه اطلاعات (information) بر روی عبارت محاسبه (Calculate) کلیک کرده و در پایان دکمه Build را انتخاب نمایید و پس از نمایش درخواست، نام مورد نظر را وارد کنید.

۹- فایل­‌های بازیابی

در زمان رایت یک دیسک داده ممکن است بخشی از فضای حافظه دیسک خالی بماند که می­‌توانید از آن برای ذخیره سایر فایل‌­های خود استفاده کرده و از این طریق اطمینان پیدا کنید که دیسک مورد نظر شما کاملا پر است. یکی دیگر از استفاده‌­هایی که می­‌توانید از این فضای خالی ببرید، ذخیره فایل­‌های بازیابی مربوط به داده­‌هایی است که بر روی دیسک خود ذخیره کرده‌­اید.

QuickPar ابزار مناسب بازیابی و تأیید داده است که با استفاده از آن می‌­توانید، فایل­‌های بازیابی مربوط به فایل­‌های اصلی را تهیه کنید. مزیت این فایل‌­ها در آن است که در صورت از دست دادن هر یک از نمونه‌های اصلی، می­‌توانید با کمک این فایل­‌های بازیابی و هرآنچه که از داده­‌های اصلی باقی مانده است، برای بازسازی بیت­‌های از دست رفته کمک بگیرید.

کافی است برنامه را گشوده و بر روی Add files کلیک کنید و سپس تمامی فایل­‌های مورد نظر خود را به این قسمت اضافه نمایید. حال برای ایجاد فایل‌­های PAR2 بر روی عبارت Create کلیک کنید. پس از اتمام به برنامه رایت دیسک باز گردید، فایل­های  PAR2 ایجاد شده را اضافه نموده و دیسک را رایت کنید.

۱۰- بازیابی از فایل­های PAR2

برنامه QuickPar را گشوده، بر روی عبارت Open کلیک کنید. یکی از فایل­‌های PAR2 را به همراه داده­‌های کپی شده از دیسک معیوب خود مرور نمایید. نرم­‌افزار فایل­‌های معیوب و یا گم­شده را تشخیص داده و هم‌زمان با اسکن داده­‌ها، آن‌ها را نمایش می‌­دهد. تا زمانی داده­‌ها آسیب چندانی ندیده باشند، QuickPar می‌­تواند آن‌ها را بازیابی کند. بر روی عبارت تعمیر (Repair) کلیک کنید و صبر نمایید تا برنامه، فایل­‌های آسیب­ دیده را به محل اصلی­‌شان باز گرداند.

۱۱- دیسک­‌های معیوب

اگر CD یا DVD دارید که اطلاعات را به درستی نمی‌­خواند و اثرانگشت و یا خش محسوسی هم بر روی سطح آن‌ها مشاهده نمی­‌کنید، نگران نباشید! ممکن است بتوانید بخش اعظمی از این داده‌­ها یا بخشی از آن‌ها را با استفاده از نسخه رایگان برنامه ISO Buster نجات دهید.

برای این کار دیسک معیوب را داخل درایو گذاشته و برنامه ISO Buster را بگشایید. اگر سیستم دیسک را تشخیص نداد، بر روی عبارت Refresh کلیک کنید. در اینجا هر یک از مراحل ضبط را بر روی دیسک مشاهده خواهید نمود. گزینه‌­های Extract Session>Extract user data را انتخاب نموده و محلی از دیسک را برای ذخیره این داده‌­ها انتخاب نمایید. در پایان می‌توانید تصویر را گشوده و فایل‌­های سالم را بازیابی کنید.

۱۲- تبدیل کردن به ISO

برنامه ISO Recorder را از آدرس http://isorecorder.alexfeinman.com/w7.htm دریافت نموده و آن را نصب کنید. دیسک مورد نظر برای تبدیل را داخل درایو قرار دهید. در My computer بر روی آن راست کلیک کنید و عبارت Create image را انتخاب نمایید.

کادری در صفحه باز می‌­شود که باید با مشاهده تنظیمات آن مطمئن شوید که درایو صحیح را انتخاب نموده‌­اید. حال محل مورد نظر برای ذخیره فایل تصویری را انتخاب نموده و نام آن را وارد کنید. سپس گزینه Next را انتخاب کرده و تا ایجاد فایل ISO منتظر بمانید. پس از اتمام بر روی عبارت خاتمه (Finish) کلیک کنید. حال می­‌توانید فایل ISO خود را مرور نمایید.

برای خرید دوربین چه باید بدانید؟

برای خرید دوربین چه باید بدانید؟

 اگر شما هم به دوربین گوشی هوشمند خود راضی نمی‌شوید و به دنبال تصاویری بهتر هستید، شاید به دنبال خرید یک دوربین مستقل باشید و آن وقت مسلماً باید مواردی را مدنظر داشته باشید که در انتخاب یک دوربین تعیین‌کننده هستند.

 

برای خرید دوربین که به مغازه یا اینترنت می‌روید، دنیا دور سرتان می‌گردد؛ چه اندازه‌ها، اشکال و قابلیت‌هایی دوربین‌های دیجیتال جدید دارند. بعد نوبت به قیمت می‌رسد. آیا می‌خواهید پول کمی بابت چیزی کوچک و ابتدایی بپردازید یا همین دوربین گوشی کفایت می‌کند؟ آیا یک دوربین جیبی کارتان را راه می‌اندازد یا یک مدل بی‌آینه و لوکس می‌خواهید؟ شاید اصلاً به دنبال یک دوربین دیجیتال آینه‌دار باکیفیت می‌گردید که لنزهایش نیز عوض می‌شود؟

راهنمای خرید را تا آخر دنبال کنید تا دوربین مدنظر جهت نیازهای تصویربرداری را پیدا نمایید. این راهنما در دو بخش تنظیم‌شده که بخش نخست انواع دوربین را معرفی کرده و بخش دوم به ویژگی‌های مهم یک دوربین می‌پردازد.

بخش اول: انواع دوربین‌ها
1-    «اشاره‌کن‌وعکس‌بگیر» یا فشرده، 139 تا 350 دلار

 

این دوربین‌های ساده به‌راحتی درجیب جا شده و برای عکس‌برداری سریع استفاده می‌شوند. تنها عکاسان تازه‌کار که مراعات قیمت را هم می‌کنند، مشتری این نوع دوربین نیستند. با کم‌تر از 150 دلار، دوربین‌های جمع‌و‌جور و اتوماتیک زیادی به تورتان می‌خورد.

نکات مثبت: غالباً در جیب جا می‌شوند و کاملاً قابل‌حمل هستند. کاملاً اتوماتیک و خودکار هستند. با هزینه‌ای پایین می‌توانید مدل‌های اقتصادی خوبی بخرید.
نکات منفی: کیفیت عکس‌برداری فقط کمی بالاتر از دوربین گوشی است. حسگر کوچک، در نور کم عکس‌های نویزدار یا دانه‌دانه‌ای می‌گیرد.
قابلیت‌های کلیدی: قابل جابه‌جایی، اتوماتیک، لنزهای زوم اپتیکال، لرزه‌گیر داخلی.
لوازم جانبی: کارت حافظه اس‌دی، باتری قلمی (بسته به مدل، متغیر است)، محافظ دوربین.

1-    دوربین گوشی‌های هوشمند، 200 تا 500 دلار

 

اکثر گوشی‌ها، به‌ویژه گوشی‌های هوشمند، دوربین‌های درخور ‌توجهی دارند. بااین‌حال، همه مدل‌ها یکسان نیستند. برخی کمپانی‌ها دوربین‌های باوضوح بسیار بالا زده‌اند تا نبود زوم اپتیکال را جبران کنند. آی‌فون 5اس اپل همان دوربین 8 مگاپیکسلی سری‌های قبلی را حفظ کرده است، اما حسگر و متعاقباً پیکسل‌ها بزرگ‌تر شده تا نور بیش‌تری جذب شود. اما توجه داشته باشید که در نور کم، یک دوربین فشرده، کیفیت بهتری از آی‌فون به‌دست می‌دهد. در عین حال، گلکسی اس4 زوم سامسونگ هم یک گوشی و هم یک دوربین است؛ زوم اپتیکال دستگاه 10ایکس است.

به گزارش کینگ پی سی  ؛ دوربین‌های گوشی‌ها اغلب از قابلیت‌های نرم‌افزاری پیشرفته‌ای نظیر عکس‌برداری همزمان با دوربین پشت و جلو، یا حذف بخش‌های ناخواسته از عکس بهره می‌برند.

نکات مثبت: به اشتراک‌گذاری سریع روی شبکه‌های اینترنتی، عدم نیاز به حمل دوربین اضافی، شمار زیاد برنامه‌های ویرایش عکس.
نکات منفی: کیفیت دوربین گوشی‌ها دربهترین‌حالت، فقط قابل مقایسه با دوربین‌های فشرده پایین‌دستی است، حسگرهای بسیار ریز این گوشی‌ها در نور کم عکس‌های دیجیتالی نویزدار می‌گیرد و اکثرشان زوم اپتیکال ندارند.
قابلیت‌های کلیدی: اتصال به اینترنت، راحتی استفاده، به اشتراک‌گذاری سریع، عکس‌های فوق سریع و پشت سر هم، حالت پانوراما، لرزه‌گیر در برخی مدل‌ها.
لوازم جانبی: قاب محافظ، برنامه‌های ویرایش، لنزهای اضافی، سه‌پایه و نگه‌دارنده در برخی مدل‌ها.

2-    دوربین‌های بریج، 250 تا 500 دلار

 

این دوربین‌ها چیزی بین دوربین‌های جمع‌و‌جور فشرده و دوربین‌های دارای لنز قابل تعویض هستند. دوربین‌های بریج، همان‌طور که نامشان نشان می‌دهد، پلی میان فشرده‌های مبتدی و دوربین‌های عکاسی قدیمی از یک سو و بی‌آینه‌های جدید از سوی دیگر هستند، ازاین‌رو از هرکدام چند ویژگی در خود دارند. مشخصه این دوربین‌ها، لنزهای «سوپرزوم» تا بزرگ‌نمایی اپتیکال 50ایکس است. با این قابلیت می‌توانید بدون تعویض لنز، عکس‌های زاویه‌باز، نمای نزدیک یا نمای دور بگیرید.

نکات مثبت: لنزهای سوپرزوم به شما این اجازه را می‌دهد که عکس‌های منظره‌ای یا نمای نزدیک از هر سوژه‌ای که خواستید بگیرید، کنترل خودکار و دستی، راحتی کار و ابتکار را به ارمغان می‌آورد. در برخی مدل‌ها ال‌سی‌دی برای مشاهده پیش‌نمایش در زوایای مختلف قابل تنظیم است، همین موضوع سبب شده تا بتوانید در زوایای سخت عکس‌برداری کنید.
نکات منفی: حسگر کوچک تصویری مشابه مدل‌های فشرده است و همان نقطه‌ضعف کیفیتی در نور کم را دارد. دقت تصویر لنز دستگاه به پای لنزهای قابل تعویض نمی‌رسد. در مقام مقایسه با دوربین‌های دیجیتال آینه‌دار، عملکرد کلی پایینی دارد.
قابلیت‌های کلیدی: لنز داخلی سوپرزوم، طراحی جمع‌و‌جور و قابل‌حمل، ال‌سی‌دی قابل چرخش.
لوازم جانبی: بند دستی، محافظ دوربین، فلش خارجی، میکروفون استریوی خارجی جهت فیلم‌برداری.

3-    دوربین‌های دیجیتال انعکاسی تک‌لنز (دی‌اس‌ال‌آر)، 500 تا 1500 دلار

 

دوربین‌های انعکاسی تک‌لنز غیردیجیتال (اس‌ال‌آر) برای مدت طولانی پرچم‌دار کیفیت در حوزه عکس‌برداری بودند. این دوربین‌ها از یک دوربین و سیستم منشوری استفاده می‌کنند. بااین‌کار، عکاس از طریق نمایاب، «عین عکسی» را می‌بیند که چند ثانیه بعد می‌خواهد بگیرد. از‌طرفی، دوربین‌های دیجیتال «دی‌اس‌ال‌آر» از سریع‌ترین دوربین‌ها به شمار می‌روند که مورد استفاده عکاسان ورزشی و خبرنگاران تصویری است. لنز این دوربین‌ها قابل تعویض بوده و عکاس گزینه‌های زیادی پیش‌رو می‌بیند. از عکس‌های کشیده گرفته تا بزرگ‌نمایی زیاد برای گرفتن عکس‌های نمای نزدیک از سوژه‌های دور.

نکات مثبت: سرعت بالا، لنزهای قابل تعویض، عکس و فیلم‌برداری با کیفیت بالا HD، حسگر بزرگ برای دقت بالا در فضاهای تاریک.
نکات منفی: بدنه بزرگ‌تر، سنگین‌تر و پیچیده‌تر نسبت به دوربین‌های فشرده، قیمت بالا به‌ویژه با لنزهای گران‌قیمت.
قابلیت‌های کلیدی: کنترل کاملاً خودکار یا دستی، لنزهای قابل تعویض، عکس‌های فوق سریع و پشت سر هم، نمایاب اپتیکال که قاب‌بندی سوژه در نور روز را ممکن می‌کند.
لوازم جانبی: فلش خارجی، لنزهای اضافی، سه‌پایه، کیف یا کوله دوربین.

4-    دوربین‌های بی‌آینه، 400 تا 1500 دلار

 

دوربین‌های بی‌آینه یا فشرده در ژاپن بیش‌تر از آمریکا و اروپا محبوب است. البته این اختلاف دارد از بین می‌رود. این دستگاه‌ها با لنزهای کوچک قابل تعویض، قابلیت جابه‌جایی دوربین‌های فشرده را با کیفیت برتر دی‌اس‌ال‌آرها درهم می‌آمیزد. این مدل دوربین ها برخلاف دی‌اس‌ال‌آرها از سامانه نمایاب اپتیکال مبتنی بر آینه استفاده نمی‌کنند، از نامشان هم پیداست: بی‌آینه. ازاین‌رو اندازه کوچک‌تری دارند.

نکات مثبت: کیفیت نزدیک به دی‌اس‌ال‌آر، اندازه کوچک بدنه و لنز، سر و صدای کم‌تر، بی‌آینه بودن یعنی اجزای متحرک و خرابی کم‌تر.
نکات منفی: لنزهای محدود در مقایسه با دی‌اس‌ال‌آرها، عملکرد کند به‌ویژه در خصوص فوکوس اتوماتیک، قیمت بالا.
قابلیت‌های کلیدی: لنزهای کوچک قابل تعویض، بدنه کوچک، حسگر بزرگ‌تر به نسبت دوربین‌های فشرده و بریج.
لوازم جانبی: فلش خارجی، نمایاب الکترونیکی خارجی، جای دوربین.

ویژگی‌های مهم یک دوربین در هنگام خرید
1-    وضوح/مگاپیکسل
میزان مگاپیکسل حسگر یک دوربین تعیین‌کننده میزان جزئیات تصویر است. بااین‌حال، مسئله‌ای وجود دارد: انباشته کردن مگاپیکسل‌های زیاد روی حسگری کوچک یعنی مسئله‌ای که بیش‌تر در دوربین‌های فشرده و گوشی‌های هوشمند دیده می‌شود، باعث می‌شود سطح کم‌تری برای دریافت نور داشته باشد. نتیجتاً در نور کم عکس‌ها نویزدار و دانه‌دانه درمی‌آیند. خلاصه کلام؟ نگران مگاپیکسل دستگاه نباشید، هر چیزی بالای 8 مگاپیکسل کارتان را راه می‌اندازد.

 

2-    کیفیت لنز
مهم‌ترین جزء یک دوربین لنز آن است، خواه فشرده با لنز غیرقابل تعویض باشد و خواه دوربینی با لنز تعویض‌شونده. کلید گرفتن یک عکس خوب، داشتن لنزی جهت گرفتن عکس‌های بادقت بالا در  هر شرایط عکس‌برداری، به‌ویژه نور کم و سوژه‌های سریع و درحال حرکت است. به دنبال لنزهایی با دیافراگم سریع باشید که درجه «اف» یا بازوبسته شدن روزنه کم‌تری دارند. پایدارسازی تصویری یا لرزه‌گیری نیز باید از ویژگی‌های لنز باشد تا بتوانید عکس‌های دقیقی در نور کم بگیرید.

3-    دیافراگم/دریچه نور
دیافراگم به زبان ساده، اندازه شکاف لنز است. در دوربین‌های پیشرفته‌ای نظیر دی‌اس‌ال‌آر، بی‌آینه یا حتی بسیاری از مدل‌های فشرده، عکاس می‌تواند این دریچه را برای کنترل میزان نور ورودی تنظیم نماید. همان‌طورکه گفتیم به دنبال لنزهایی با شکاف هرچه بزرگ‌تر باشید. این بزرگی به‌طور معکوس با درجه اف پایین بیان می‌شود، مثلاً f/2.8 یا f/1.8. ازاین‌رو، نور بیش‌تری به حسگر می‌خورد و تصاویر روشن‌تر و دقیق‌تری در تاریکی دارید. در عکس‌های پرتره نیز پس‌زمینه، محوشدگی پیدا کرده و صورت سوژه را برجسته می‌کند.

4-    لرزه‌گیر
فناوری‌ای که به کم شدن تارافتادگی تصویر به‌دلیل تکان خوردن دست کمک می‌کند، بر دو قسم است. لرزه‌گیری اپتیکال به‌دلیل این‌که جزئی از دوربین یا لنز جهت خنثی کردن تکان‌خوردگی به صورت فیزیکی تغییر مکان می‌دهد، مؤثرتر و بهتر است. لرزه‌گیر تصویر حتی به حوزه گوشی‌های هوشمند نیز وارد شده و نمونه‌اش جی2 ال‌جی است.

 از‌طرف دیگر، لرزه‌گیر دیجیتال جهت تصحیح تارشدگی از نرم‌افزار درون دوربین استفاده می‌کند، اما حاصل کار به دقت لرزه‌گیری اپتیکال نمی‌رسد. نکته قابل‌توجه، قیمت پایین این گونه لرزه‌گیرها و کوچک بودن ابعادشان است که همین موضوع سبب شده در گوشی‌های همراه بیش‌تر کاربرد پیدا کنند.

 

5-    فاصله کانونی
فاصله کانونی، اندازه نزدیک بودن یک سوژه را مشخص می‌کند. لنزهای زوم‌دار با فاصله‌های کانونی مختلف عرضه می‌شوند: از زاویه‌باز گرفته تا نمای نزدیک. فاصله کانونی با واحد میلی‌متر بیان می‌شود، مثلاً 70mm تا 200mm برای یک لنز نمای دور. البته فاکتور بزرگ‌نمایی نیز این ویژگی را بروز می‌دهد: 5x، 10x یا 20x. برخی لنزها موسوم به «پرایم» فاصله کانونی ثابتی دارند. این لنزها که انعطاف‌پذیری کمی دارند نسبت به زوم‌دارها ارزان‌تر بوده و کیفیت بهتری نیز ارائه می‌کنند. یک لنز پرایم خوب عموماً دریچه نوری بزرگ‌تری نیز دارد.

6-    نوع و اندازه حسگر
این حسگر است که نور را به سیگنال‌های الکترونیکی تبدیل می‌کند که تصویر را می‌سازند. به بیان دیگر، هرچه حسگر بزرگ‌تر باشد، کیفیت تصویر بالاتر می‌رود. با حسگرهای بزرگ، مگاپیکسل‌های بیش‌تری اجازه حضور می‌یابند و نتیجتاً پیکسل‌های بیش‌تری برای جذب نور به‌وجود می‌آید.

بزرگ‌ترین حسگر یک دوربین جهت مشتری، «قاب کامل» دوربین‌های پیشرفته دی‌اس‌ال‌آر است. وجه تسمیه آن به خاطر اندازه یکسانش با یک فیلم 35 میلی‌متری است. حسگرهای «ای‌پی‌اس-سی» APS-C که اندکی کوچک‌تر از قاب کامل‌ها هستند در دوربین‌های دیجیتال اس‌ال‌آر معمولی و برخی مدل‌های بی‌آینه استفاده می‌شود. اندازه حسگر دیگر مدل‌های بی‌آینه از ای‌پی‌اس-سی کوچک‌تر بوده و با نام «میکرو چهارسوم» Micro Four Thirds شناخته می‌شود. کوچک‌تر از این، حسگر دوربین‌های بریج است که از لحاظ اندازه با دوربین‌های فشرده برابری می‌کند. درنهایت به گوشی‌های همراه می‌رسیم که با نادیده گرفتن چند استثنا، کوچک‌ترین حسگرها را دارا می‌باشند.

7-    درجه‌بندی ایزو
سرعت ایزو، استانداردی که حساسیت فیلم را نشان می‌دهد، جای خود را در دوربین‌های دیجیتال باز کرده است. هر چه ایزو بالاتر باشد، دوربین بهتر می‌تواند در نور کم و بی‌فلش تصاویر را بگیرد. همه‌چیز که برابر باشد، یک حسگر بزرگ‌تر بهتر می‌تواند با سرعت بالای ایزو تصاویر باکیفیت بگیرد. باز هم مسئله‌ای پیش می‌آید: هر چه حساسیت را بالاتر می‌برید، اختلال تصویر یا نویز که خود را با دانه‌دانه شدن تصویر نشان می‌دهد، بیش‌تر می‌شود.

 بیشنه 6400 یا بالاتر ایزو به شما این اختیار را می‌دهد که در شرایط نوری تاریک و محیط داخل یا بیرون، عکس بهتری بگیرید. بااین‌حال، میزان اختلال تصویر به اندازه و کیفیت حسگر و قابلیت پردازنده دوربین جهت درست کردن این موضوع برمی‌گردد.

 

8-    سرعت شاتر
سرعت شاتر مقدار زمانی است که شاتر دوربین باز می‌ماند. هرچه سرعت شاتر بالا می‌رود، طبیعتاً یک سوژه سریع و درحال‌حرکت بهتر می‌افتد. تنظیمات شاتر نوعاً با دهم و صدم ثانیه بیان می‌شود. دوربین‌های با سرعت شاتر بالا، عکس‌های سریع بهتری می‌اندازند. ازاین‌رو چنانچه به عکاسی ورزشی علاقه‌مندید به دوربین با 1/5000 ثانیه یا سریع‌تر نیاز دارید. بهترین دوربین‌های دی‌اس‌ال‌آر با سرعت 1/8000 عکس می‌گیرند. این دوربین‌ها به درد مسابقات فرمول یک می‌خورد و ازاین‌رو برای عکس‌برداری عادی زیاد است.

9-    تعداد فریم‌درثانیه
غالب دوربین‌ها قابلیتی دارند که به موجب آن می‌توان عکس‌های سریع و پشت سر هم گرفت. این قابلیت با پایین نگه داشتن شاتر فعال می‌شود. واحد اندازه‌گیری آن فریم‌درثانیه (اف‌پی‌اس) است. برخی دی‌اس‌ال‌آرها و یا حتی اشاره‌کن‌وعکس‌بگیرها و گوشی‌های همراه نیز تا 10 فریم‌برثانیه اجازه عکس‌برداری می‌دهند. درصورتی‌که می‌خواهید از وقایع سریع نظیر رخدادهای ورزشی عکس بگیرید، دوربین‌تان باید فریم‌درثانیه بالایی داشته باشد.

سایر ویژگی‌های قابل ذکر
1-    فیلم‌برداری اچ‌دی
زمانی توانایی فیلم‌برداری اچ‌دی لوکس و تجملی محسوب می‌شد، اما امروزه همه نوع دوربین می‌تواند تا 1080p فیلم بگیرد. بااین‌حال، تعداد فریم‌درثانیه فرق می‌کند: از 60 فریم‌برثانیه برای ویدیوهای باکیفیت از وقایع سریع گرفته تا 24 فریم در ثانیه جهت ویدیوهای معمولی و حتی 120 فریم‌درثانیه در آی‌فون 5اس برای پخش به صورت آهسته.

 

2-    اتصال وای‌فای
وای‌فای در دوربین‌های امروزی جهت انتقال عکس‌ها و تصاویر استفاده می‌شود. با این قابلیت، فاصله بین دوربین‌های وای‌فای‌دار و گوشی‌های هوشمند کم‌تر شده است. سازندگان دوربین، به‌شدت در تلاش بوده‌اند که این روند به‌اشتراک‌گذاری را ساده کنند.

3-    جی‌پی‌اس
برخی دوربین‌ها از سامانه برچسب‌زنی جی‌پی‌اس عکس‌ها بهره می‌برند. پس از این‌که عکس‌ها برچسب طول و عرض جغرافیایی خورد، می‌توانید آن‌ها را وارد نرم‌افزار مکان‌یابی روی نقشه بکنید. نظیر این برنامه‌ها، «آی‌فوتو»ی آی‌فون است که عکس مربوطه را روی نقشه جایی‌که گرفته‌شده، نشان می‌دهد.